Midden in de nacht word ik wakker en rook een sjekkie en hoor dat Agnès een leuke 10 daagse vakantie had gehad in Winterberg maar wel zonder sneeuw maar dat vonden ze niet erg want ze waren er om te wandelen. Ongeveer 30 minuten later ging ik weer slapen tot 05.30 uur. Eten lukt weer niet echt en sla ik weer over. Het gewone volk komt langs en om 12.30 uur komt Maan en dat terwijl ik net op bed leg. Maar het is gezellig met haar en om 16.15 uur gaat ze weg. Om 19.00 uur zijn ze alle drie terug en zijn tot tranen toe geroerd omdat ze weten dat ik niet verder wil. We hebben er met ze alle flink om zitten huilen maar gelukkig doen ze mijn beslissing respecteren. Maar het is voor ons allemaal heel moeilijk. Ik laat me door me meiden in bed leggen en ze gaan opgelucht maar ook wel bedroefd door mijn mededeling naar huis. Agnès is er om 22.55 uur en ook haar vertel ik wat ik besloten heb en we praten er over. Ook zij respecteert mijn mening. Ik ga proberen te slapen.
Ja meis dat was een van de vele moeilijke dagen. En al weer een jaar geleden. De tijd gaat hard maar heelt helaas niet alle wonden.
Wat zal dat een zware en trieste dag geweest zijn! Ik leef met je mee…