Ik was vroeger alles behalve sportief. Sterker nog, ik spijbelde vrijwel altijd met gym. Ik had er echt een schurfthekel aan.. Vooral eerst gymen en dan nog terug naar school vond ik vreselijk. Mensen keken dus ook best gek op toen ik opeens ging hardlopen.

Inmiddels loop ik al jaren hard, ik zou niet eens precies kunnen zeggen hoe lang maar zeker een jaar of 6. Soms waren er weken dat ik mijn schoenen niet aanraakte maar de afgelopen twee jaar heb ik eigenlijk, op een vervelende scheenbeenblessure na, constant hardgelopen!

Ik vind het ook oprecht leuk. Ik trek met veel plezier mijn schoenen aan. Er is geen enkele training geweest in de afgelopen jaren die ik tegen mijn zin in deed. Of het nou regent of 30 graden is, ik vind het heerlijk!

Maar waarom dan? Goede vraag. Vroeger had ik mezelf ook echt voor gek verklaard hoor maar ik vind het gewoon heerlijk om mezelf te pushen. Te voelen waar de grens ligt. Ik vind het ook heel erg fijn om gewoon mijn hoofd leeg te lopen. De omgeving al hardlopend verkennen vind ik ook top.

Ik denk dat de voornaamste reden dat ik hardloop is dat ik er een rustig hoofd van krijg. Vooral als ik een drukke dag heb gehad vind ik het heerlijk om even een stuk te gaan lopen. Soms maar 20 minuten, soms wat langer. Soms gewoon een rondje om het huis, soms in een bos wat verder weg. Ik denk zelfs dat ik niet meer zonder zou kunnen.

Ik denk dat er geen sport is waarbij ik mij zo vrij voel als bij het hardlopen!

Waarom loop jij hard?